Jackfruit? Wasda?
Right.
“Nog nooit van gehoord”, krijg ik meestal als reactie wanneer ik over dit ding spreek.
Niet erg, want je vindt ze bij ons in Belgica enkel in de oosterse supermarkt, in Nederland bij de zogeheten Toko.
Even les:
Zo.
Stukje fruit dat aan een boom in India groeit. “Stukje” van dertig tot negentig centimeter lang en tot vijftig centimeter in diameter. Net ietsje groter dan een appel.
’t is de grootste boomvrucht ter wereld en heel erg makkelijk om te kweken en oogsten. De betreffende boom begint al na drie jaar vruchten te geven en produceert er vanaf dan tot tweehonderd per jaar. Ik elke vrucht zitten enkele honderden bloemen/zaden, die bij oogst worden verdeeld en zonder veel extra werk kunnen worden bewaard en verkocht. Makkelijk, relatief goedkoop en in verschillende stadia van rijpheid heel divers te gebruiken.
Traditioneel wordt de rijpe variant, waarbij het vruchtvlees helder geel en zoet is, gegeten as-is, of verwerkt in fruitschotels en desserts. De groenere vrucht, die onrijp oogst wordt, is voor de veggiewereld echter véél boeiender.
De onrijpe vruchten zijn grijs tot groenig van kleur, een stuk steviger dan de rijpe versie, en redelijk neutraal qua smaak. Vooral nog niet zoet,en een heel klein beetje zoals gare artisjokharten van smaak. Neutraal dus. Geweldig, want dan kunnen we er creatief veel kanten mee uit. De structuur van een stukje jackfruit is zo mogelijk nog interessanter: het heeft een “draadjesstructuur”, zoals we kennen van.. jawel, spiervezels. Vlees.
And that’s where the magic comes in.
Goed gekruid en gebakken of gestoofd lijkt dit ingrediënt erg veel op zo’n ander populair artikel: pulled pork. Zachte en malse vlezige draadjes met een saus, dik genoeg om bijvoorbeeld op een burger te leggen met wat rode ui en Guac. Omnom.
Op die wijze at ik jackfruit voor het eerst, op VegFest Gent afgelopen september. Er stond een kraampje met twee burgers: eentje met jackfruit pulled “pork” en eentje met portobello fried “chicken”. Even gewacht tot de regen over was, gekocht en gesmuld, oh yeah. Dat moest ik ergens vinden en zelf uitproberen in de keuken, jawel!
Niet zo eenvoudig, bleek.
Ik dacht geluk te hebben, toen ik bij de lokale Indische speciaalzaak (Shyam foods in Wilrijk) blikken zag staat. In al mijn overenthousiasme griste ik er eentje mee, om thuis te merken dat het de rijpe variant was, in siroop. Meh…
Dat blik staat er nu nog, ‘k zal wel iets vinden om ermee te doen, some day.
TIP: Koop dus enkel de onrijpe variant, in water of pekel!
Die! Ja!
Gevonden tijdens mijn recente trip naar Bergen Op Zoom, bij de kleine Toko naast de Jumbo en MediaMarkt. Yes! meteen vijf blikken mee, ’t was maar € 1.75 per stuk.
Ondertussen hoorde ik dat je ze ook in ’t Stad kan kopen, bij de Sun-Wah. Goed om weten.
Soit.
Koken dus!
Recepten voor BBQ pulled jackfruit vind je op ’t net in tientallen variaties, en ik zal er ook wel es een eigen versie van brouwen, maar eerst wou ik iets anders testen:
Stoofvlees!
Yep.
Met bier en mosterd en al, ahja.
Ding was: ik had ook nog paprika’s liggen die niet meer zo gigantisch heel erg vers meer waren. En geen bier in huis.
Zucht…
Of niet, want ik ben minstens een even grote fan van… goulash!
Met frieten natuurlijk. En mayo. Omnomnom.
Even wat gezocht op het wijde internet, maar niet meteen een geschikt recept gevonden. Ok, dan maken we dat gewoon zelf, nah! Wel enkele tips opgepikt, zoals welke kruiden te gebruiken en het feit dat je iets van zoetstof nodig hebt om je jackfruit “vlezig” te laten smaken. beetje tegenstrijdig, hm? Koop de onrijpe variant van een zoete vrucht, die nog niet zoet is, om er dan iets zoets bij te doen… Ja, ik weet het.
Toch is dit niet zo stom als het lijkt. Sleutelwoord hier is namelijk textuur.
De rijpe vruchten vallen heel makkelijk uit elkaar, een beetje zoals een overrijpe perzik, en zijn echt wel té zoet om in een hartige schotel als vleesvervanger te kunnen dienen.
Soit.
Blik open, even spoelen onder koud water en dan de hardste “puntjes” verwijderen, zodat je grotendeels de draderige structuur overhoudt. Knijp er ook voorzichtig de pitten zelf uit, al is dat niet per sé nodig.
Wat groenten versnijden, ‘k had ui, look en paprika’s, en hop de stoofpot in. Ik gebruik hier een goeie dikke pot, die ook in de oven kan. ’t is niet noodzakelijk, maar wel erg handig.
In een aparte pan bakte ik even de stukken jackfruit kort aan, met een hoop kruiden en wat agavesiroop. Die karamelliseert wat, waardoor je een rijkere smaak krijgt. Hop, mee de pot in, gevolgd door wat tomatenpuree en een blik tomatenblokjes.
Beetje tijm en laurier erbij, wachten tot het pruttelt, deksel erop en drie uur de oven in op 140 graden.
Op deze manier wordt alles gaar, maar gaat je saus niet inkoken of verdikken. Voordeel is dat je dus erg weinig kans hebt op aanbakken, maar je zal de goulash wel nog even verder moeten laten indikken op het vuur, zonder deksel.
Tot je zoiets als dit hebt:
Uhu, jawel!
Proeven en afkruiden, zoals bij elk gerecht, en klaar!
Frietjes gehaald bij De Snor in Niel, die bakt ze in plantaardige olie, klod verse mayo/veganaise erbij, tadaah!
Omnomnom! In ’t kwadraat!
Zeggen dat het “gelukt” is zou een geweldig understatement zijn, echt. Deze goulash wordt een standaardgerecht ten huize G, believe you me!
‘k had natuurlijk véél te veel voor een man alléén, dus komt er binnenkort ook een restjesrecept aan, of twee 😉
Neem even de moeite om uit te zoeken waar je de juiste blikken kan kopen, haal er enkele in huis en probeer jackfruit gewoon een keertje uit. Het is een echte verrijking voor de veggie kookliefhebber, eentje die géén nagemaakt “vlees” omvat. Geweldig, niet?
Graag gedaan 😉
.
Vind je dit leuk? Volg VeGuru dan op facebook en instagram voor véél meer lekkers!
facebook.com/vegurudotbe
instagram.com/vegurudotbe
.
| Prep Tijd | 15 minuten |
| Kook Tijd | 30 minuten |
| Passieve Tijd | 2 uur |
| Porties |
1 kilogram
|
- 2 blikken onrijp jackfruit in water of pekel (ongeveer 1 kilo met vocht, goed 500 gram uitgelekt)
- 2 grote rode paprika's
- 1 grote ui
- 2 teentjes look
- 1 blik tomatenblokjes (ongeveer 400 gram)
- 1 blikje tomatenconcentraat (ongeveer 70 gram)
- 1 blokje groentenbouillon (of verse bouillon, natuurlijk)
- water
- 2 blaadjes laurier
- 1/2 tl thijm
- 1 el zacht paprikapoeder
- 1 tl gerookt paprikapoeder
- 2 el agavesiroop (of dadelsiroop)
- 1 el sojasaus
- 1 tl korianderpoeder
- 1 tl kurkuma
- 1 tl witte peper
- 1 tl liquid smoke (optioneel)
- 1 el gedroogde peterselie
- 1 el gedroogde oregano
- zout
- zwarte peper van de molen
- olijfolie
Ingrediënten
|
|
- Haal de jackfruitstukken uit de blikken en spoel ze af in een vergiet, laat even uitlekken en snij dan de harde punten van de driehoekjes jackfruit af. Maak ze wat kleiner en verwijder ook de loskomende zaden.
- Snij de ui, look en paprika in stukken, niet te fijn.
- Zet een stevige stoofpot op een middelhoog vuur. Als je 'm in de oven wil zetten let je best op of je pot daar tegen kan, geen kunststof handvat bijvoorbeeld.
- Bak de ui en de look even glazig in enkele eetlepels olijfolie. Doe er dan de paprika bij en zet het vuur wat zachter.
- Terwijl de groenten even aanstoven zet je een brede bakpan met anti-aanbaklaag op een middelhoog vuur. Warm hier ook wat olijfolie in op.
- Roer de groenten even om en doe dan de jackfruit in de bakpan. Kruid met gerookt paprikapoeder, korianderpoeder, kurkuma, witte peper en wat zout. Laat even doorbakken tot het vruchtvlees er wat droger uitziet.
- Roer nog even in de groentenpot. Doe nu de sojasaus, siroop en eventueel liquid smoke bij de jackfruitstukjes. Deze versterken de smaak heel erg. Laat nog even bakken.
- Roer de tomatenpuree door de groenten en laat een minuutje meekoken, zo verdwijnt de bittere toets. Dan mogen de andere tomaten en gebakken jackfruit erbij.
- Voeg water met het bouillonblokje (of de verse groentenbouillon) toe, net als het zachte paprikapoeder, de tijm en de laurierblaadjes. De groenten moeten net helemaal onder het vocht staan.
- Roer voorzichtig door elkaar en wacht tot alles pruttelt.
- Nu kan je de pot, mét gesloten deksel, in je voorverwarmde oven zetten. 140 graden Celcius, twee uur lang.
- Na die tijd neem je de pot uit de oven en zet hem terug op een middelhoog vuur, haal het deksel weg. De saus is meestal nog erg vloeibaar nu. Doe er de peterselie en oregano bij.
- Om de goulash in te dikken en de smaken nog wat te versterken, laat je de vloeistof nu een goed stuk inkoken. Roer regelmatig, je zal zien dat de jackfruit grotendeels in draadjes uit elkaar valt.
- Als de saus goed dik is geworden kan je proeven en naar smaak zout en peper toevoegen. Roer om en zet het vuur uit.
Dien op met bijvoorbeeld verse frietjes en een klod mayonaise. Als je veganaise gebruikt blijft het allemaal helemaal Vegan 😉
Smakelijk!
G.